- шыбыш
- зат.Бір немесе екі жас аралығындағы ұрғашы ешкі.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
шыбыш құлақ су — (Шығ.Қаз., Тарб.) аз ғана ағып жатқан су; жер астынан аздап шығып жатқан су, кішкене бастау. Жолшыбай шөлдеп келе жатып, ш ы б ы ш қ ұ л а қ с у ғ а кез болдық (Шығ.Қаз., Тарб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шашыратқы — 1 (Жамб.: Сар., Жуа., Тал.; Алм., Жам.; Шымк.: Түлк., Мақт., Түркіс.) ұзын сабақты, басы бүршікті шөп. Сабағымен егін баулайды, отқа да жағады. Ауырған балаларды тұнбасымен шомылдырады. Анау көрінген – ш а ш ы р а т қ ы жинап жүрген балалар (Жамб … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шымыш — (Ақт., Шалқ.) шыбыш. Ешкілеріміздің біразы – ш ы м ы ш (Ақт., Шалқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шинеш — зат. Бір жасқа толған ешкі, шыбыш. Әр кезде риза емеспін, Барлығың да бас изеп, Айтқаныма «Е» деспей! Көріңдер, қалқам, бұл сөзді Қызылсырап келгенде, Сойдырып жеген ш и н е ш т е й (Жеті ғасыр., 2, 417) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі